ostracismo
(malofte)
- 1.
Juĝo per kiu la Atenanoj kondamnis al dekjara
ekzilo civitanon,
kiun ili opiniis danĝera pro lia riĉeco, potenco aŭ
influo:
se nia popolo ekscius, ke vi instruas tian tiranecan dogmon kaj ni donis al vi
permeson por tio, tiam ili ekzilus nin per ostracismo
[1].
- 2.
-
Elpelo de iu el komunumo, el politika
aŭ alia grupo:
ĵeti ostracismon sur iun.
ekzilo,
proskribo
1.
Sándor Szathmári: Satiraj rakontoj, Pythagoras
- angle:
- ostracism
- beloruse:
- астракізм
- france:
- bannissement, ostracisme
- germane:
- Ostrazismus, Scherbengericht
- greke:
- εξοστρακισμός
- hungare:
- cserépszavazás, osztracizmus
- japane:
- 陶片追放 [とうへんついほう], オストラシズム
- katalune:
- ostracisme
- nederlande:
- ostracisme
- pole:
- ostracyzm, sąd skorupkowy
- portugale:
- ostracismo
- rumane:
- ostracism
- ruse:
- остракизм, изгнание
- ukraine:
- остракізм
ostracismi
(malofte)
(tr)
-
Forpeli, forteni de iu homgrupo:
la Esperanto-historio ostracismis ĉi
tiun misnaskitan idon „Ido“,
kvazaŭ hontante ..., ke
ĝi naskiĝis
[2].
ekskomuniki2
2.
C. Minnaja:
Interlingvo: komparo inter du solvoj, Monato, 2010
- beloruse:
- падвяргаць астракізму, выганяць, выключаць
- france:
- bannir, ostraciser, proscrire
- germane:
- verbannen (Ostrazismus)
- katalune:
- bandejar, proscriure
- pole:
- wykluczać, trzymać z dala
- rumane:
- exclude, țineți departe