optimismo
- 1.
- (komune)
Emo trovi ĉion bona en la vivo kaj ĉiam esperi
sukceson kaj
feliĉon:
eĉ en plej amaraj momentoj aperas optimismo
[1];
tro granda optimismo estas ofte nura egoismo.
pesimismo1
rozkolora.
- 2.
Doktrino, laŭ kiu la mondo harmonias kaj estas aŭ
povas iĝi
plejeble bona:
optimismo estas, diris Kandid, la obstinego asertadi, ke ĉio
estas bona, kiam oni malbone statas;
Keynes elkreskis en bonhava medio karakterizata per optimismo kaj
kredo ke la mondon povas ŝanĝi la intelekta elito
[2].
pesimismo2
- angle:
- optimism
- beloruse:
- аптымізм
- bulgare:
- оптимизъм
- ĉeĥe:
- optimizmus
- ĉine:
- 乐观主义 [lèguānzhǔyì], 樂觀主義 [lèguānzhǔyì]
- france:
- optimisme
- germane:
- 1. Optimismus
- greke:
- 1. αισιοδοξία
- hungare:
- 1. derülátás, optimizmus
- japane:
- オプティミズム, 楽天主義 [らくてんしゅぎ], 楽観 [らっかん]
- nederlande:
- 1. optimisme
- pole:
- optymizm
- portugale:
- 1. o(p)timismo
- rumane:
- optimism
- ruse:
- оптимизм
- slovake:
- optimizmus
- svede:
- 1. optimism
- ukraine:
- оптимізм
optimisma
- Kiu volonte rigardas la situacion bona aŭ facile esperas ĝian pliboniĝon: temas pri optimisma poezio kaj ne hazarde oftiĝas vortoj kiel „amo‟, „lumo‟ [3].
3.
A. Iannacone:
La Floroj de l' bono (recenzo), [2011?]
- angle:
- optimistic
- beloruse:
- аптымістычны
- bulgare:
- оптимистичен
- ĉeĥe:
- optimistický
- ĉine:
- 乐观 [lèguān], 樂觀 [lèguān], 乐天 [lètiān], 樂天 [lètiān], 乐天派 [lètiānpài], 樂天派 [lètiānpài]
- france:
- optimiste (adj.)
- japane:
- 楽天的な [らくてんてきな], 楽観的な [らっかんてきな]
- pole:
- optymistyczny
- rumane:
- optimist
- slovake:
- optimistický
- tibete:
- གཏན་ཁེལ་པོ་
- ukraine:
- оптимістичний