mucid/a
Z
mucida
- 1.
-
Havanta ŝiman odoron aŭ guston:
la mucida klasoĉambro fermita jam de du monatoj
[1].
haladza
- 2.
- (figure)
Malagrable eksmoda, malfreŝa:
kelkaj mucidaj ŝercoj verkitaj aŭ tradukitaj de tri
„renomaj“
aŭtoroj[2].
1.
A. Fournier, trad. R. Bernard: La Granda Meaulnes, p. 1982.
Paul Veenman: Diverskvalita erotiko
(-, Antologio de amoro), Monato, jaro 1996a,
numero 4a, p. 25a
- angle:
- 1. mucid, musty, moldy, foul 2. musty
- beloruse:
- 1. затхлы, з пахам плесені 2. заплесьнявелы (перан.), састарэлы
- bulgare:
- 1. мухлясал 2. остарял
- ĉeĥe:
- zatuchlý, ztuchlý
- ĉine:
- 2. 带霉 [dàiméi], 帶霉 [dàiméi], 不时髦 [bùshímáo], 不時髦 [bùshímáo], 老土 [lǎotǔ]
- france:
- 1. qui sent le moisi, qui sent le renfermé, moisi (odeur) 2. de mauvais goût, éculé (passé de mode)
- germane:
- 1. muffig 2. altmodisch, verstaubt
- hungare:
- 1. dohos, penészszagú, áporodott 2. ásatag, idejétmúlt
- japane:
- かびくさい, かびの生えた [かびのはえた]
- nederlande:
- 1. muf, duf 2. stoffig
- pole:
- 1. stęchły 2. nieświeży
- portugale:
- 1. bolorento, mofado, rançoso 2. bolorento, mofado, rançoso
- rumane:
- muced
- ruse:
- 1. затхлый, пахнущий плесенью 2. заплесневелый
(перен.), избитый (о шутке и
т.п.), с бородой (о шутке и
т.п.)
- slovake:
- stuchnutý
- ukraine:
- затхлий, тухлий