lisp/i ^PIV1

lispi

(ntr)

: Elparoli nenormale siblajn konsonantojn kiel s, ŝ, ĵ (ekz. th anst. s, z anst. ĵ, s anst. ŝ): Aristotelo lispis kaj li estis balbutanto [1].

1. Vikipedio, artikolo Aristotelo

beloruse:: шапяляць, шапялявіць
ĉeĥe:: šišlat, špatně vyslovovat sykavky
ĉine:: 咬舌 [yǎoshé]
france:: zézayer
germane:: lispeln
japane:: 舌もつれで発音する [したもつれではつおんする]
pole:: seplenić
rumane:: sâsâi
ruse:: шепеля́вить
slovake:: šušlať
ukraine:: шепелявити, сюсюкати

lispo

: Ago lispi: ŝi parolis per mallaŭta vigla voĉo, kun stranga lispo en la prononco [2].

2. A. Conan Doyle trad. W. Auld: La ĉashundo de la Baskerviloj, p. 72

beloruse:: шапялянне, шапялявасьць
france:: zézaiement
pole:: seplenienie

administraj notoj