¹komisar/o ^FK , komisari/o ^Fab3

komisaro, komisario

1.

Tiu, kiu estas komisiita de ŝtato aŭ alia organizo por plenumi specialan nedaŭran funkcion: tri sinjoroj, elegante vestitaj, venis en hotelon, prezentante sin kiel komisaroj Amerikaj de la ekspozicio Antverpena ^FK ; mi estas komisario de transloĝiĝoj [1]; komisaro de la registaro apud la parlamento (por klarigi kaj apogi specialan leĝoprojekton); UN-komisaro [2]; komisaro de balo, de festo, de ekspozicio (komisiita por ĝin prepari kaj prizorgi).

2.

Ŝtata oficisto kun administraj aŭ justicaj taskoj: skribu sur [koverton] la adreson de la bienmastro: Ĝenerala milita komisario [3]; la komisaro estas Salvo Montalbano kaj liaj aventuroj estas tradukitaj en multajn lingvojn [4]; en preskaŭ ĉiuj [liaj romanoj] la protagonisto estas superkapabla policisto komisaro San-Antonio [5].

komisiito

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Dekdu per la poŝto
2. Monato, Jomo Ipfelkofer: Kuraĝu malobei!
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Kora sufero
4. Monato, Roberto Pigro: Fikciaj fiŝoj
5. B. Kolker: Parizo slangas en Esperanto, Monato, 1997/05, p. 22

angle:

1. commissary 2. commissioner

beloruse:

камісар

ĉeĥe:

komisař, pověřenec, pořadatel

ĉine:

政委 [zhèngwěi], 专员 [zhuānyuán], 特派员 [tèpàiyuán]

france:

commissaire

germane:

Kommissar, Beauftragter

japane:

委員 [いいん], 役員 [やくいん], 幹事 [かんじ], 人民委員 [じんみんいいん]

nederlande:

1. commissaris, ceremoniemeester 2. commissaris

pole:

komisarz

portugale:

comissário, encarregado

rumane:

comisar

ruse:

комиссар

slovake:

komisár, poverenec

ukraine:

комісар