klemo
Fiksilo, kiu konektas konduktilon al aparato aŭ parto de aparato
per makzelpremo aŭ ŝraŭbturno:
juntoklemo (klemo por fari
kontakton inter du aŭ pluraj konduktiloj);
interklema tensio;
tiu ĉi p-regiono cilindromaniere ĉirkaŭas la n-kanalon, la nomo de ĝia eligaĵo
(klemo) estas kluzo
[1];
la estro de la eksteraj stacioj helpe de aparta klemo ŝaltis […]
rektan konekton
[2].
borno,
elektrodo,
konektilo
1.
Kamporegita transistoro (FETo) , Interligilo, 72 (2) marto-aprilo 1980, p 7-9
2. Ivan Efremov, trad. Jurij Finkel : La nebulozo de Andromedo, ĉapitro 2, Epsilono de la Tukano
3. Ulfbastel at German Wikipedia, Self-photographed: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Klemmen.jpg
2. Ivan Efremov, trad. Jurij Finkel : La nebulozo de Andromedo, ĉapitro 2, Epsilono de la Tukano
3. Ulfbastel at German Wikipedia, Self-photographed: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Klemmen.jpg
- angle:
- terminal
- beloruse:
- клема, заціск
- ĉeĥe:
- svorka, vývod
- france:
- borne (de connexion), connecteur, prise (électrique)
- germane:
- Klemme (elektr.), elektrischer Anschluss, Kontaktstück
- pole:
- zacisk, klema
- slovake:
- svorka, vývod
- ukraine:
- клема, затиск
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.