kajto
- 1.
Ludilo,
konsistanta el malpeza skeleto kovrita per papero
aŭ ŝtofo,
kiun oni levas en aero tirante ĝin kontraŭ la vento:
la knabinoj aŭdis pri flugigo de kajto
[1].
- 2.
Aparato, similrimede leviĝanta, uzata por sciencaj celoj.
drako,
flugdrako,
flugludilo1.
Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 70a, p.
493a
- angle:
- kite
- beloruse:
- паветраны зьмей, лятучы зьмей
- ĉeĥe:
- drak (hračka| letadlo)
- ĉine:
- 風箏 [fēngzhēng], 紙鷂 [zhǐyào], 鳶 [yuān], 紙鳶 [zhǐyuān]
- finne:
- leija
- france:
- cerf-volant (jouet, instrument)
- germane:
- Drachen (Spielzeug)
- hebree:
- עפיפון
- hispane:
- cometa, papalote
- hungare:
- papírsárkány
- japane:
- 凧 [いかのぼり]
- katalune:
- estel, milotxa, catxerulo
- nederlande:
- vlieger
- pole:
- latawiec
- portugale:
- 1. papagaio (brinquedo), pipa (brinquedo), pandorga (brinquedo)
- rumane:
- zmeu
- ruse:
- воздушный змей
- slovake:
- šarkan
- svede:
- drake
- turke:
- uçurtma
- ukraine:
- паперовий/повітряний змій
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.