ĥinin/o [1]

Senkolora kristala substanco C₂₀H₂₄O₂N₂, ekstraktita el la ŝelo de kinkono, kaj uzata kontraŭ malario: la 24-an de novembro 1869 Louis Moreau Gottschalk kolapsis pro malario-atako, el kiu li ne plu resaniĝis, […] la 18-an de decembro 1869, Gottschalk mortis […] − supozeble pro trodozo da ĥinino [2]; Gerard van Swieten […] famiĝis […] pro siaj esploroj rilate al la vaskula algio de la vizaĝo, ankaŭ konata kiel memmortiga migreno, kaj ties traktado per la ĥinino [3]. kinkonino

Rim.: Por ĉi tiu signifo la Akademio oficialigis (en 4ᵃOA) la vorton kinino¹, sen atenti la ekziston de la homonimo kinino².