ĥino
(arkaismo) ZR
- angle:
- Chinaman
- beloruse:
- кітаец
- ĉine:
- 中国人 [zhōngguó rén]
- france:
- Chinois (subst.)
- germane:
- Chinese
- greke:
- κινέζος
- hispane:
- chino
- hungare:
- kínai
- itale:
- cinese (sost.)
- nederlande:
- Chinees
- norvege:
- kineser
- pole:
- Chińczyk
- portugale:
- chinês
- ruse:
- китаец
- slovake:
- Číňan
- svede:
- kines
ĥina
(arkaismo) ZR
- Ĉina: ĝi estas por mi ĥina scienco PrV ; li nur anstataŭigis la lakitajn duonŝuojn per ĥinaj ruĝaj pantofloj [3]; desegnaĵoj, faritaj sur papero per kolorigiloj kaj ĥina inko [4]; apud la granda forno staris Ĥinaj vazoj kun leonoj sur la kovriloj [5].
3.
I. S. Turgenjev, trad. Kazimierz Bein: Patroj kaj filoj, ĉapitro 4a, p.20a
4. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro VI
5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Abio
4. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro VI
5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Abio
- angle:
- Chinese
- beloruse:
- кітайскі
- ĉine:
- 中文 [Zhōngwén]
- france:
- chinois (adj.)
- germane:
- chinesisch
- hungare:
- kínai
- itale:
- cinese (agg.)
- nederlande:
- Chinees
- norvege:
- kinesisk
- pole:
- chiński
- svede:
- kinesisk
Ĥinujo
(arkaismo) ZR
Ĉinujo:
homo ankoraŭ vivis, unu en Ĥinujo, alia en Grenlando
[6];
en Ĥinujo, kiel vi sendube scias, la imperiestro
estas Ĥino kaj ĉiuj liaj
ĉirkaŭantoj estas ankaŭ Ĥinoj
[7];
mi venas el Ĥinujo, kie mi dancis ĉirkaŭ la porcelana
turo tiel, ke ĉiuj sonoriletoj tintis
[8].
6.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Historio de unu patrino
7. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, La najtingalo
8. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ĝardeno de la paradizo
7. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, La najtingalo
8. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ĝardeno de la paradizo
- angle:
- China
- beloruse:
- Кітай
- ĉine:
- 中国 [zhōngguó]
- france:
- Chine
- germane:
- China
- greke:
- Κίνα
- hispane:
- China
- hungare:
- Kína
- itale:
- Cina
- nederlande:
- China
- norvege:
- Kina
- pole:
- Chiny
- ruse:
- Китай
- slovake:
- Čína
- svede:
- Kina
Rim.:
La misa radiko „ĥin-“ estas ŝuldata al la malprecizo
de la novlatinaj skribosistemoj. Ĝi devenas de la portugala
transskribo (Duarte Barbosa, 1516) de la sanskrita-persa-araba
landonomo, kies etimo estas la nomo de la dinastio Ĉin' (秦;
pinjine Qín), kiu unue, en la 3ª jc a.K., unuigis la Ĉinian
regnon.
La portugala „ch“ antaŭe sonis [ĉ], poste [ŝ];
sed en la norda Eŭropo la duliteraĵon „ch“ oni plu
voĉlegis laŭ la loka tradicio latinista, kiel [ĥ]. Tial
Zamenhofo transprenis la misan formon „ĥin-“ laŭ la
prononco germana-pola. Do, male ol en la okazo de ĥo-fobiaj
kripligoj de la vortoj grekdevenaj, la ŝanĝo ĥino→ĉino estas
salutinda korekto de etimologia eraro.
[Sergio Pokrovskij]