*granito
Tre malmola erupcia rokaĵo konsistanta el miksaĵo da glimo,
kvarco kaj feldspato:
la monto ... konsistis el ŝtono simila al granito
[1].
1.
L. Frank Baum, trad. D. Broadribb: Doroteo kaj la Sorĉisto en Oz, „la valo de voĉoj“
- angle:
- granite
- beloruse:
- граніт
- ĉeĥe:
- granit, žula
- ĉine:
- 花岗岩 [huāgǎngyán], 花岗岩 [huāgāngyán]
- france:
- granit, granite
- germane:
- Granit
- hispane:
- granito
- hungare:
- gránit
- japane:
- 花崗岩 [かこうがん], 御影石 [みかげいし]
- katalune:
- granit
- nederlande:
- graniet
- pole:
- granit
- portugale:
- granito
- ruse:
- гранит
- slovake:
- žula
- svede:
- granit
- turke:
- granit
- ukraine:
- ґраніт
granita
- 1.
- El granito: granitaj pavimeroj, muroj; „Sur kampo granita“ (romano de Nemere István) [2].
- 2.
- (figure) Obstinega: lia granita kapo ne enlasas alian opinion.
2.
Nemere István: Sur kampo granita. -
Budapeŝto: Hungara Esperanto-Asocio, 1983
- angle:
- 1. granite
- beloruse:
- 1. гранітны 2. упарты ~a kapo: галава дубовая.
- ĉeĥe:
- granitový, ze žuly, žulový
- france:
- 1. en granit, granitique ~a kapo: tête dure (obstinée).
- hungare:
- 1. gránit- 2. kőkemény ~a kapo: fafej.
- japane:
- 花崗岩の [かこうがんの], 御影石でできた [みかげいしでできた], 固い [かたい]
- katalune:
- 1. granític 2. testarrut
- nederlande:
- 1. granieten 2. koppig ~a kapo: een stijve kop, een harde kop.
- pole:
- 1. granitowy 2. twardogłowy
- portugale:
- 1. de granito, granítico (adj.) ~a kapo: muito obstinado (adj.).
- ruse:
- 1. гранитный 2. твердокаменный
- slovake:
- žulový
- turke:
- ~a kapo: taş kafa.
- ukraine:
- ґранітний
administraj notoj
~a:
Mankas dua fontindiko.