epigon/o
epigono
- 1.
Perianto de la ina organo de la muskoj.
- 2.
-
Persono
sen krea povo, kopianta kreojn de aliaj personoj:
ne kredindas ke la laŭjarcenta oponado al judismo de epigonoj de kristanismo,
katolika kaj protestanta kaj alispece kristana, povis naskiĝi el la volo
ekskludi rasojn el la universala savo farita de Kristo
[1];
- 3.
En la greka mitologio unu el la filoj
de la Sep kontraŭ Tebo:
la militestroj de la unua milito estis sep, Epigonojn oni sciigas naŭ
[2].
- angle:
- 2. epigon 3. Epigonus
- beloruse:
- 2. эпігон 3. эпігон
- ĉeĥe:
- epigon, napodobitel, následovník, pokračovatel
- germane:
- 1. Epigonium, Pseudoperianth (Moose) 2. Nachahmer, Epigone, Trittbrettfahrer 3. Epigone
- hispane:
- 2. epígono 3. epígono
- japane:
- 亜流 [ありゅう], エピゴーネン
- pole:
- 2. epigon 3. Epigon
- portugale:
- 2. epígono 3. epígono
- slovake:
- epigón, napodobiteľ, nasledovník, pokračovateľ
- ukraine:
- епігон