dori/a PIV1 , dorik/a PIV1

doria, dorika

HISMUZARKI Rilata al popolo kaj lingvo etendiĝanta antaŭ la helenistika epoko de Peloponezo ĝis Kreto, Rodoso, malgrandazia okcidenta bordo kaj kelkaj kolonioj de nigra maro kaj suda Italujo: en Sicilio oni parolis la grekan lingvon de tipo doria kaj la komunan koinê, kiu siavice estis, kiel ni vidis, sintezo de atikaj kaj ioniaj lingvoj [1]; restas por vi nur la dorika kaj la frigia modaloj [2]; aperis nova budo – griza kun blankaj dorikaj kolonetoj [3].
angle:
doric
beloruse:
дарычны
france:
dorique
germane:
dorisch
nederlande:
Dorisch
ruse:
дорический
ukraine:
доричний

dorika ordo

ARKI Plej antikva kaj simpla stilo (faklingve ordo9) de antikva greka konstruarto kun difinitaj proporcioj, formoj kaj ornamoj de konstrueroj, precipe de kolonoj: ni preterlasos la plej antikvan monumenton konservitan en Pompejo — dorikan templon IntArkeol .
angle:
Doric order
beloruse:
дарычны ордэн
ĉine:
多立克柱式 [duōlìkèzhùshì]
france:
style dorique
germane:
dorische Ordnung
nederlande:
Dorische orde

administraj notoj