diocezo
- 1.
Episkopujo
(en la okcidentaj konfesioj):
la diocezo de Trento
[1];
la papo […] estas la lasta aŭtokrato kaj regas la eklezion, la
Sanktan Diocezon kaj Vatikanon
[2];
ĉi tien venis teŭtonoj kiuj konkerinte Prusujon konstruis fortan ŝtaton, papo
Inocento la Kvara en 1243 dividis konkeritan terenon je kvar diocezoj
[3];
li estis unu el la plej brilaj elementoj en sia afrika diocezo, kaj ĉiuj
flustris pri ke li baldaŭ fariĝos episkopo
[4];
„necesas preĝi al Dio por ke la junuloj pli aktive decidiĝu sekvi Kriston“,
konstatis la katolika diocezestraro en sia letero
[5].
eparkio- 2.
En Romio, granda administra unuo konsistanta el pluraj
provincoj:
sub Diokleciano Romio konsistis el 50 provincoj
arigitaj en 12 diocezojn.
1.
Monato, Armando Zecchin: Ĉu vere okazis sang-oferaj paskoj?, 2007
2. Monato, W. H. Simcock: Kial pastroj ne edziĝu?, 2007
3. La Ondo de Esperanto, 2003, № 1
4. Johán Valano: Ĉu rakonti novele?, Ne nur tamtamado
5. Monato, last: Katolika eklezio ne havas pastrojn, 2005
2. Monato, W. H. Simcock: Kial pastroj ne edziĝu?, 2007
3. La Ondo de Esperanto, 2003, № 1
4. Johán Valano: Ĉu rakonti novele?, Ne nur tamtamado
5. Monato, last: Katolika eklezio ne havas pastrojn, 2005
- angle:
- diocese
- beloruse:
- дыяцэзія
- ĉeĥe:
- biskupství, diecése
- ĉine:
- 教区 [jiàoqū], 主教管区 [zhǔjiàoguǎnqū]
- france:
- 1. diocèse (circonscription ecclésiastique) 2. diocèse (antiquité)
- germane:
- 1. Diözese, Bistum 2. Dioecesis, Dioikesis
- hispane:
- diócesis
- hungare:
- 1. egyházmegye 2. kerület (ókori)
- japane:
- 司教区 [しきょうく], 主教区 [あるじきょうく], 監督管区 [かんとくかんく]
- malnovgreke:
- 2. διοίκησις
- pole:
- 1. diecezja 2. diecezja
- portugale:
- diocese 2. diocese
- ruse:
- 2. диоцез
- slovake:
- diecéza
- ukraine:
- єпархія