buo
- Flosanta ilo alfiksita ĉe la fundo, en maro aŭ rivero, kaj uzata por signali ian danĝeran lokon aŭ por alligi ŝipon; naĝbarelo: la kutro iris proksime de arbustoj, kiuj prikreskis la moleon ekde la kvina buo [1]; ni aliris kun la duonmallevita ĉefvelo, kaj „Tufanaso“ ĵetis la ankron apud fera buo, en kies ringon estis haste traigita la poŭpa haŭsero [2]; ŝi estis trovita, elĉerpita kaj ekstreme malvarma, dum ŝi alkroĉiĝis al buo meze de maro [3].
1.
Aleksandro Grin, trad. Jurij Finkel: La ora ĉeno
2. Aleksandro Grin, trad. Jurij Finkel: Kuranta sur ondoj
3. Delfeno ne volas halti ludon
2. Aleksandro Grin, trad. Jurij Finkel: Kuranta sur ondoj
3. Delfeno ne volas halti ludon
- angle:
- buoy
- beloruse:
- буй, бакен
- bulgare:
- шамандура, буй, бакен
- ĉeĥe:
- bóje
- france:
- bouée
- germane:
- Boje
- hispane:
- boya
- hungare:
- bója, úszó
- itale:
- boa
- japane:
- ブイ, 浮標 [ふひょう]
- katalune:
- boia
- nederlande:
- boei, baken
- pole:
- boja, pława, baka
- rumane:
- baliză
- ruse:
- буй, бакен
- slovake:
- bója, bója, plavák
- ukraine:
- буй, бакен