barbarismo
- 1.
Uzo de vorto ne ekzistanta en la lingvo aŭ nebezona prunto de
alilingva
vorto:
la termino „konkordanco“ ne estas komputika barbarismo sed
„kvazaŭ-fundamenta“,
ĉar filologoj uzis ĝin por siaj permane prezentitaj listoj,
inkluzive Zamenhofo
por sia „ekzemplaro“ da proverboj kaj idiotismoj
[1].
neologismo2- 2.
-
Fremde influita, kontraŭgramatika konstruo de vorto aŭ esprimo:
formoj kiel „kaptiĝata“, „naskiĝita“
ktp. estas simplaj barbarismismoj
[2];
la angla barbarismo „ungood“ estas perfekte
komprenebla en la senco „malbona“
[3].
solecismo
Rim.:
Oni nomas barbarismo
ankaŭ ideologion bazitan sur senkompateco.
1.
Christopher Gledhill: Kial
veraj sinonimoj ne ekzistas
2. Societo por la Internacia Lingvo Esperanto en Brno: Mediala voĉo ne toleras pasivajn finaĵojn, Informilo, 2004:11
3. Levi Petro: Esenco kaj estonteco de la ideo de lingvo internacia
2. Societo por la Internacia Lingvo Esperanto en Brno: Mediala voĉo ne toleras pasivajn finaĵojn, Informilo, 2004:11
3. Levi Petro: Esenco kaj estonteco de la ideo de lingvo internacia
- angle:
- barbarism
- beloruse:
- 1. барбарызм 2. барбарызм
- ĉeĥe:
- barbarizmus
- france:
- 1. barbarisme 2. barbarisme
- germane:
- Barbarismus 2. Sprachwidrigkeit, grober sprachlicher Fehler
- hebree:
- בַּרבָּרִיוּת
- hispane:
- 1. barbarismo 2. barbarismo
- hungare:
- 1. idegenszerűség (nyelvi), barbarizmus 2. nyelvrontás, barbarizmus (nyelvi)
- japane:
- 破格な語法・語形 [はかくなごほう・ごかた]
- katalune:
- 1. barbarisme 2. solecisme, incorrecció
- pole:
- 1. makaronizm, naleciałości językowe {pl} 2. barbaryzm
- rumane:
- 1. macaroonismul, acreții de limbă 2. barbarism
- ruse:
- 1. варваризм 2. варваризм
- slovake:
- barbarizmus
- ukraine:
- варваризм