^*azot/o

^*azoto

1.: Ĥemia elemento kun atomnumero 7, atompezo 14,0067; en scienco pli ofte uzata estas nomo nitrogeno: azoto estas grava parto de la proteinoj kaj nukleacidoj (16–17%), tamen el la tuta seka maso de biologiaj organismoj ĝi konsistigas nur 1–3%; salpetro entenas azoton. (N)
Rim.: En la ĥemiaj nomoj de azothavaj kombinoj ofte aperas terminformanta vortero: nitr....
2.: Simpla substanco el azoto¹ (N₂), ĉe la ordinaraj kondiĉoj ‐ senkolora, senodora, sengusta gaso, el kiu konsistas 78% de la aero; ĝi ne brulas kaj ebligas nek bruladon nek spiradon: mi scias, ke la aero konsistas el azoto, oksigeno [1]; tiaj du, tri ĥemiistoj, kiuj ne povas distingi la oksigenon de la azoto, sed ĉiam estas pretaj kritiki kaj plenaj de memestimo [2]; likva azoto estas uzata en diversaj malvarmegigiloj.

1. F. Tuglas, tr. Hilda DRESEN: El la pensotaglibro, Nica literatura revuo, 2:3
2. I. S. Turgenjev, trad. Kazimierz Bein: Patroj kaj filoj, Ĉap. 28a.

: Entenanta azoton: inter la azotaj sterkumoj iuj estas organikaj (ekz-e sterko, torfo), kaj aliaj, mineralaj; azota acido.

: Tre morda fluaĵo (la acido HNO₃) uzata en industrio kaj gravurado: en tiuj ĉi boteletoj sin trovas diversaj acidoj: vinagro, sulfuracido, azotacido kaj aliaj [3]. nitrata acidoakvaforto.

3. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, §35.

~a: Mankas fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~acido: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.