apozicio
Postmetita klariga revortigo de frazparto, kiu montras la saman
aferon per aliaj vortoj:
Alberto, reĝo de belgoj;
mi ne konas Romon, ĉefurbon de la regno;
Karlo, nia prezidanto, prezentis Petron, la novan sekretarion;
la diablo lin prenu, la sentaŭgulon!
Rim. 1: Ne konfuzu apudmetojn kun la frazrolo alvoko, kiu ne havu rolmontrilon: Sidigu vin, sinjoro! [1]. Vin kaj sinjoro estas la sama persono, sed vin estas objekto, kaj sinjoro estas alvoko [2].Rim. 2: Ne konfuzu apoziciojn kun nominacioj. Nominacio povas aspekti simile al apozicio, sed nominacio neniam havu n-finaĵon aŭ alian rolmontrilon.
nominacio1.
L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro §39
2. Bertilo Wennergren: Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko, §25.3
2. Bertilo Wennergren: Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko, §25.3
- angle:
- apposition
- beloruse:
- прыдатак (лінгв.)
- ĉeĥe:
- apozice, epiteton, přístavek
- france:
- apposition
- germane:
- Apposition, Beifügung
- hebree:
- תמורה
- hispane:
- aposición
- hungare:
- hátravetett jelző, értelmező jelző, appozíció
- japane:
- 同格 [どうかく]
- nederlande:
- appositie, bijstelling
- pole:
- apozycja
- rumane:
- apoziție
- ruse:
- приложение (грам.), аппозиция
- slovake:
- prístavok
- ukraine:
- прикладка
apozicii
(tr)
- Apozicie apudmeti.
- angle:
- appose, juxtapose
- ĉeĥe:
- být apozicí, být přístavkem
- france:
- mettre en apposition
- germane:
- beifügen
- hispane:
- poner en aposición
- hungare:
- hátravet (jelzőt)
- japane:
- 同格に置く [どうかくにおく]
- nederlande:
- bijstellen (taalk.)
- pole:
- stosować apozycję, dopowiadać (gram.)
- rumane:
- apoziție
- slovake:
- používať prístavok