3abdik/i PVEF

abdiki

(tr)
1.
Eksiĝi, rezigni pri plej supera potenco aŭ rango: devigita abdiki de la trono, Ulugbek estis sendita al haĝo kaj samtempe oni organizis juĝadon, dum kiu li estis mortkondamnita [1]; La regnestraj zorgoj min jam tro lacigas, ⫽ Do kun kor' facila ilin mi abdikas [2]; du jarojn poste abdikis dua germana prezidanto [3].
2.
(arkaismo) Demisii: mi decidis post mia ebla reveno al mia patrio tuj abdiki mian oficiran rangon [4]; la barata ministro pri defendo Krishna Menon […] abdikis [5].
Rim.: Eksiĝo estas la plej ĝenerala inter la sinonimoj, la plej ofte uzata kaj kutime la preferinda. Demisio implicas ekziston de supera instanco, al kiu la eksiĝanto prezentas sian rezignon, kaj eventuale oni povas akcepti aŭ malakcepti la demision. Abdiko estas ago de plej supera moŝtulo (monarko, religia estro), super kiu ne estas akceptanta instanco. [Sergio Pokrovskij]
1. Monato, Vitalij kaj Anatolij Ionesov: Mirzo Ulugbek: granda reĝo de astronomio, 2010
2. S. Petőfi, trad. K. Kalocsay: Johano la brava, 1984
3. Monato, Jomo Ipfelkofer: Perditaj prezidantoj, 2012
4. Sándor Szathmári: Vojaĝo al Kazohinio, Deksesa Ĉapitro
5. Monato, Miland Joshi: Ĉu bojkoto? (13), 2008
angle:
1. abdicate 2. resign
beloruse:
1. адракацца, адрачыся 2. пайсьці ў адстаўку, сысьці ў адстаўку
bretone:
1. dilezel e garg a roue 2. reiñ e zilez
ĉeĥe:
abdikovat, odstoupit, podat demisi, rezignovat, vzdát se, zříci se (úřadu, funkce)
ĉine:
1. 下臺 [xiàtái], 禪 [shàn], 禅让 [shànràng], 禪讓 [shànràng] 2. 下台 [xiàtái], 下野 [xiàyě]
dane:
1. abdicere, frasige sig tronen 2. træde tilbage
france:
1. abdiquer (abandonner le pouvoir) 2. démissionner, se démettre
germane:
1. abdanken 2. zurücktreten, sein Amt niederlegen, demissionieren
hebree:
לוותר על המלוכה
hispane:
1. abdicar 2. dimitir
hungare:
1. lemond a trónról 2. lemond (hivatalról)
itale:
1. abdicare 2. dare le dimissioni
japane:
退位する [たいいする], 退任する [たいにんする], 譲位する [じょういする], 辞職する [じしょくする]
katalune:
1. abdicar 2. dimitir, renunciar
kroate:
1. abdicirati
nederlande:
1. abdiceren, afstand doen van de troon 2. abdiceren, ambt neerleggen
perse:
کناره‌گیری کردن، استعفا دادن
pole:
1. abdykować, zrzec się tronu 2. dymisjonować, dać dymisję, otrzymać dymisję, zwolnić (z urzędu, ze stanowiska), udzielić dymisji, podać się do dymisji
portugale:
1. abdicar 2. demitir-se, pedir demissão
ruse:
1. отречься
slovake:
abdikovať, vzdať sa, zriecť sa 1. vzdať sa (vlády) 2. odstúpiť, podať demisiu
slovene:
1. odpovedati se/odreči se (položaju/oblasti/pravici), odstopiti, abdicirati
svede:
1. abdikera 2. avsäga sig
ukraine:
відрікатися, зрікатися, відмовлятися

abdiko

1.
Ago abdiki: abdiko de Napoleono [6]; en daŭre nestabila Ukrainio la opozicio postulis abdikon de la prezidanto [7].
2.
(arkaismo) Demisio: opozicia partio postulas abdikon de la pormedia ministro [8].
6. La Ondo de Esperanto, 2000, No 6 (68)
7. Monato, Stefan Maul: Nova mizero, 2009
8. Monato, Jomo Ipfelkofer: Bavario funebras pro Beppo Bruno, 2006
angle:
1. abdication
beloruse:
1. адрачэньне 2. адстаўка
bretone:
1. dilez, emzilez 2. dilez, emzilez
ĉeĥe:
abdikace, demise, odstoupení
ĉine:
1. 下臺 [xiàtái], 逊位 [xùnwèi], 遜位 [xùnwèi], 废嫡 [fèidí], 廢嫡 [fèidí], 讓位 [ràngwèi], 让位 [ràngwèi] 2. 卸任 [xièrèn], 下臺 [xiàtái], 下野 [xiàyě], 解决通知 [jiějuétōngzhī], 解決通知 [jiějuétōngzhī], 逊位 [xùnwèi], 遜位 [xùnwèi]
dane:
1. abdikation, tronfrasigelse 2. tilbagetrædelse
france:
1. abdication (abandon du pouvoir) 2. démission
germane:
Rücktritt 1. Abdankung 2. Demission, Amtsniederlegung
hebree:
הִתפַּטְרוּת
hispane:
1. abdicación 2. dimisión
japane:
退位 [たいい], 退任 [たいにん], 辞任 [じにん], 辞職 [じしょく]
katalune:
1. abdicació 2. dimissió, renúncia
kroate:
1. abdikacija
perse:
کناره‌گیری، استعفا، تفویض
pole:
1. abdykacja, abdykowanie 2. dymisja
ruse:
1. отречение
slovake:
abdikácia, odstúpenie, vzdanie sa, zrieknutie sa
ukraine:
абдикація, зречення, відмовлення

administraj notoj

pri abdik/i : 
  cxu por la duaj sencoj indas doni tradukojn?
  [MB]