^*vaks/o

1.

Flava knedebla substanco, el kiu abeloj konstruas siajn ĉelojn: pro viaj komercaĵoj ili alportadis al vi […] vakson, mielon, oleon [1]; tien flugis la abelreĝino kun sia svarmo kaj demetis vakson kaj mielon [2]; la potenca Herhor paliĝis kiel vakso kaj ne povis eligi voĉon el la kunpremita laringo [3]; la tuta horizonto ekflamiĝis per ruĝa fajro kaj montoj kaj arbaroj fandiĝis kiel vakso en forno [4]; mia koro fariĝis kiel vakso, fandiĝis en mia interno [5]; [karaktero] mola kiel vakso ^PrV .

2.

Iu miksaĵo el diversspecaj hidrokarbonoj kun similaj ecoj: solida je 20℃, likviĝanta je ĉirkaŭ 40℃ eventuale iom diafana kaj ekbrilanta sub modesta premo: apud la muro inter la fenestroj staris kanapo, kovrita per nigra senŝeligita vakstolo ^FK ; li nun iris tra la resonantaj koridoroj, en kiuj odoris plankovakso [6]; kiel moligaĵo uziĝas vaksoj, ekzemple karnaŭba (palmolea) vakso [7]; la produktopaŝoj ĉefe konsistis el dispecigo de la skisto, kribrado, seka distilado, eltiro de gudro, distilado de kruda oleo kaj distilado de kruda vakso [8]. ciro, lipido, parafino, sebo, vazelino

(tr)

Ŝmiri per vakso: la malgrandajn [kandelajn stumpetojn] la maljuna virino uzis por vaksi per ili sian fadenon ĉe la kudrado [9]; ili dormadis sur molaj kusenoj, kuradis sur vaksitaj pargetoj, manĝadis bonegajn delikataĵojn ^Marta ; [la] vaksumita planko brilis kiel spegulo ^KPr .

Cerumeno: la samaj uloj havas sekan orel-vakson [10].

Vakso (aŭ lako) uzata por sigeli: en la kavon de la pladeto oni nun fandas sigelvakson, kiu tute kovras la ŝnuron, kaj poste oni premas sur ĝin la amerikan sigelon ^FK ; la kuiristino alfaris al [la flikilo] kapon el sigelvakso [11]; la kesto ricevis la koloron de ruĝa sigelvakso ^ViV . ŝelako