transistoro
- 1.
Elektronika duonkonduka
elemento uzata kiel signalfortigilo
(analoge) aŭ kiel ŝaltilo (ciferece), ordinare kun tri kondukiloj:
transistoroj estas bazaj
elementoj de la integraj cirkvitoj;
transistora radioaparato
[1];
progreso en fabrikorimedoj […] ebligas meti pli da transistoroj en
kvadrata milimetro sur la blato
[2];
moderna procesoro de persona komputilo ofte uzas por siaj milionoj da transistoroj
ĉirkaŭ 50 vatojn
[3].
- 2.
Ricevaparato enhavanta transistoro(j)n:
vi aŭskultas transistoron aŭ volas kanti aŭ ludi muzikon dum pluvas ekstere
[4].
Rim.:
La vorto estas akronimo de
la angla lingvaĵo „transfer resistor“:
1.
Laimius Stražnickas: Ceramikaĵoj, Monato, 2000/11, p. 24
2. Franck Arnaud: Intel alfrontas konkurencon, Monato, 2000/10, p. 16
3. Monato, Franck Arnaud: Kvietigu tiun komputilon!, 2004
4. Johán Valano: Ĉu li bremsis sufiĉe?, ĉap. 17
2. Franck Arnaud: Intel alfrontas konkurencon, Monato, 2000/10, p. 16
3. Monato, Franck Arnaud: Kvietigu tiun komputilon!, 2004
4. Johán Valano: Ĉu li bremsis sufiĉe?, ĉap. 17
- angle:
- 1. Transistor 2. Transistorradio
- beloruse:
- 1. транзыстар 2. транзыстарны радыёпрыймач
- ĉeĥe:
- tranzistorový radiopříjmač
- ĉine:
- 晶体管 [jīngtǐguǎn], 晶體管 [jīngtǐguǎn]
- france:
- transistor
- japane:
- トランジスタ
- nederlande:
- 1. transistor
- slovake:
- tranzistorový prijímač
- ukraine:
- транзистор