^*tend/o ^UV

Kovraĵo el tolo aŭ felo, starigita sur stangoj ŝirme kontraŭ vento, pluvo, suno kaj servanta kiel portebla subĉiela loĝejo por nomadoj, militistoj, turistoj, sportistoj ktp: [ili] starigis siajn tendojn [1]; li transloĝiĝis al la monto […] kaj aranĝis sian tendon [2]; faru kovron por la tendo el ruĝaj virŝafaj feloj kaj ankoraŭ kovron el antilopaj feloj supre [3]; ili estis laŭ metio tendofaristoj [4]; oni devis plifruigi la halton, dismeti la tendojn kaj aranĝi spektaklon [5]; [li] ordonis kunmeti la tendojn (por foriri) [6]; ili havis siajn litojn kaj tendojn kun si sur ĉevaloj [7]; la cirkaj laboristoj malkonstruas la tendon de la cirko [8]; bier-tendoj, tiuj estas grandegaj tendoj, en kiuj blovorkestroj ludas laŭtan muzikon kaj vizitantoj drinkas ekscese bieron [9].

1.

Grupo da tendoj servanta kiel provizora loĝejo: li pasigis tiun nokton en la tendaro [10]; li starigis sian tendaron antaŭ la urbo [11]; la malamikoj ekstere staris tendare [12]. kampadejo.

2.

(figure) Partio: ni apartenas al du malsamaj tendaroj; por konscii kiel malmultaj […] subtenis lin, oni rememoru la nombron en lia tendaro: laŭ mia memoro apogis lin […] sole Emilija Lapenna [13]; la voĉdonintoj moviĝis nur interne de tiuj tendaroj, sed por detalaj analizoj ankoraŭ mankas informoj [14].

Loĝi en tendo: britaj virinoj […] dum jaroj tendumis […] por protesti kontraŭ tiea usona milita bazo [15].

Loko destinita por regule tendumi, ofte aldone provizante necesejojn, kuirejojn, akvon, elektron: pro manko de pli taŭga loĝejo, familia grupo de 50 romaoj el Rumanio establis primitivan tendumejon sur la trafikcirklo [16]; kiel sesjarulino en tendumejo Muntilan sur Meza Javo, ŝi vidis, kiel junaj virinoj estis perforte pelvarbitaj de la japana armea polico al bordelo [17].