singularo
Ununombro:
tio estis primaraj verboj, laŭ nuntempa kompreno en imperativo de la dua persono
de singularo
[1];
dum Esperanto uzas nur unu difinan artikolon („la”), kaj la hispana kaj la
portugala posedas nur du (en singulara kaj plurala formoj), la itala bezonas
kvar en la singularo (nome: „il”, „lo”, „l'”, „la”) kaj tri en la
pluralo („i”,
„gli”, „le”)
[2].
1.
Monato, Mihail Korotkov: La origino de la homaj lingvoj
2. Monato, Garvan Makaj': Kerno de la itala lingvo
2. Monato, Garvan Makaj': Kerno de la itala lingvo
- angle:
- singular
- beloruse:
- адзіночны лік
- ĉeĥe:
- jedn. číslo, singulár
- ĉine:
- 单数 [dānshù], 單數 [dānshù]
- france:
- singulier (subst.)
- germane:
- Singular, Einzahl
- hispane:
- singular
- hungare:
- egyes szám
- japane:
- 単数 [たんすう]
- nederlande:
- enkelvoud
- pole:
- liczba pojedyncza
- rumane:
- singular
- ruse:
- единственное число
- slovake:
- jednotné číslo
- svede:
- singular
- ukraine:
- однина