sinekdoĥo, sinekdoko
-
Tropo, en kiu oni
anstataŭigas vorton per koncepte proksima, ekz-e
tuton per parto („li estas instruita kapo“),
ion specialan per io ĝenerala („sen groŝo en poŝo“,
anstataŭ mono), io pli frua per posta
(„nia pano kreskas sur la kampoj“)
aŭ inverse:
en „li ekprenis la bridon de la azeno, kaj trotigis la
beston“
la uzo de genra nomo „besto“ anstataŭ speciala
„azeno“ estas sinekdoĥo celanta eviti ripeton;
sonetoj kaj aliaj formoj de ampoezio ofte uzas sinekdoĥojn por karakterizi la
amaton
[1].
metaforo,
metonimio
- angle:
- synecdoche
- beloruse:
- сынэкдаха
- bulgare:
- Синекдоха
- ĉine:
- 提喻法 [tíyùfǎ], 举隅法 [jǔyúfǎ], 舉隅法 [jǔyúfǎ], 借代 [jièdài]
- france:
- synecdoque
- germane:
- Synekdoche
- hungare:
- szinekdoché
- perse:
- مجاز مرسل
- pole:
- synekdocha
- ruse:
- синекдоха
- ukraine:
- синекдоха
administraj notoj
~o,
sinekdoko:
Mankas dua fontindiko.