pigmeo
- 1.
Ano de mita popolo rimarkinda pro ĝia malgranda kresko:
knabo, kiu arogis ludi kun la bastonego de Jupitero kaj kiu venkis pigmeojn,
dum li devis frakasi titanojn
[1];
ĉio saĝa kaj belega, kion oni aŭdas kaj vidas en sonĝo, havas tian saman sorton,
kiel la oro de la subteraj pigmeoj: kiam oni ĝin ricevas, ĝi estas
grandvalora kaj belega, sed kiam oni rigardas ĝin ĉe la taga lumo, tio estas
nur ŝtonoj kaj velkintaj folioj
[2].
- 2.
- Ano de iu el diversaj etstaturaj popoloj vivantaj precipe en tropika Afriko: eĉ kompleta vilaĝo kun ĉ. 300 konganoj (inter kiuj ankaŭ pigmeoj) estis en la ekspozicio [3].
- 3.
malgrandegulo
Rim.:
La greka vorto „πυγμαῖος“ signifas „pugnulo“, t.e. iu, kiu estas granda kiel
pugno.
1.
Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Dua
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Galoŝoj de feliĉo
3. Wim M. A. De Smet: Antaŭ cent jaroj, Monato, jaro 1998a, numero 5a, p. 25a
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Galoŝoj de feliĉo
3. Wim M. A. De Smet: Antaŭ cent jaroj, Monato, jaro 1998a, numero 5a, p. 25a
- angle:
- pygmy
- beloruse:
- пігмэй
- bulgare:
- пигмей
- ĉeĥe:
- pygmej, pygmeus, trpaslík
- ĉine:
- 侏儒 [zhūrú], 俾格米 [bǐgémǐ]
- france:
- 1. pygmée 2. pygmée 3. nain
- germane:
- Pygmäe 3. Zwerg
- hungare:
- 1. pigmeus 2. pigmeus 3. törpe
- japane:
- ピグミー, ピュグマイオイ, こびと
- nederlande:
- pygmee
- perse:
- پیگمه
- pole:
- pigmej
- portugale:
- 2. pigmeu
- ruse:
- пигмей
- slovake:
- piadimužík, pygmej, trpaslík
- ukraine:
- пігмей, карлик