objektivo
- 1.
Parto de fotografilo,
konsistanta el unu aŭ pluraj muntitaj
lensoj, kiujn devas trapasi la lumaj radioj antaŭ ol penetri en
la malluman kameron:
de 500-mm-a spegulobjektivo plus fokusdistanca duobligilo ĝis
fiŝokula objektivo
[1];
trueto funkcias kiel primitiva objektivo, ju pli eta estas ĝia diametro, des pli
fokusita estas la bildo
[2].
- 2.
-
Lenso aŭ lensa muntaĵo, kiu estas la plej proksima al la
ekzamenata objekto.
okulario
objektiva1.
Pejno S.: La lernemulo, Monato, jaro 1999a, numero 6a, p. 23a
2. Monato, Julius Hauser: Rivelita: la movado de la suno, 2012
2. Monato, Julius Hauser: Rivelita: la movado de la suno, 2012
- angle:
- objective (lens)
- beloruse:
- аб'яктыў (фотаапарата)
- ĉeĥe:
- objektiv
- ĉine:
- 物鏡 [wùjìng], 物镜 [wùjìng]
- france:
- objectif (optique)
- germane:
- Objektiv
- hungare:
- objektív, tárgylencse
- japane:
- 対物レンズ [たいぶつレンズ], 対物鏡 [たいぶつかがみ], レンズ [れんず]
- katalune:
- objectiu (òpt.)
- nederlande:
- objectief
- pole:
- obiektyw
- portugale:
- obje(c)tiva
- rumane:
- obiectiv (foto)
- ruse:
- объектив
- slovake:
- objektív
- ukraine:
- об’єктив (частина оптичного приладу)