klavikordo
Eŭropdevena klavara
kordinstrumento
uzata de la 14a ĝis la 17a jarcento,
pratipo de piano,
en kiu kordojn frapas internaj marteletoj:
jen la klavikordo! / Sur ĝi notoj kaj libroj, sed ĉio sen ordo
[1].
1.
A. Mickiewicz, trad. A. Grabowski: Sinjoro
Tadeo, Libro unua. - 1918
- angle:
- clavichord
- beloruse:
- клявікорды
- bulgare:
- клавикорд
- ĉeĥe:
- klavichord
- france:
- clavicorde, manicordion
- germane:
- Klavichord, Clavichord
- hispane:
- clavicordio
- hungare:
- klavichord
- nederlande:
- klavichord
- pole:
- klawikord
- ruse:
- клавикорд, клавикорды
- slovake:
- klavichord
- ukraine:
- клавікорд