*barbir/o PV

*barbiro

Tiu, kiu profesie razas aŭ tondas barbon, tondas kaj kombas harojn: vi neniam vizitis barbiron [1]. SIN:frizisto, kombisto, razisto.
Rim.: En klasika eŭropo barbiroj laŭprofesie ne nur razis, sed ankaŭ oficis kiel ĥirurgoj: la barbiroj jam en la unua horo devis kunkudri kaj aluni la vundojn de dek homoj [2].
1. M. de Assis, trad. P. Viana: La divenistino kaj aliaj rakontoj, Oportuno, jaro 2005a, p. 35a
2. G. Gárdonyi, trad. J. Horvath: Steloj de Eger, 2012
angle:
barber
beloruse:
галяр, цырульнік
bretone:
perukenner [hararo], barver [barbo]
ĉeĥe:
holič, lazebník
france:
coiffeur, barbier
germane:
Frisör, Haarschneider, Barbier [ark]
hebree:
סַפָּר
hispane:
barbero
hungare:
borbély
japane:
理容師 [りようし], 理髪師 [りはつし]
katalune:
barber, perruquer
nederlande:
kapper, barbier
norvege:
frisør
perse:
آرایشگر، سلمانی
pole:
fryzjer, golibroda (rzadko), balwierz (dawne), cyrulik (dawne)
portugale:
barbeiro
ruse:
цирюльник, брадобрей
slovake:
holič
svede:
barberare
ukraine:
цирюльник

administraj notoj

pri ~o : 
      La referencoj estas kvazaŭaj sinonimoj.
      La nuancoj koncernas epokon, landon, stilon, tipon de
      klientoj ktp.
      [MB]