anagramo
- Ŝanĝaranĝo de la literoj de vorto, por fari alian vorton (ekz-e nomo – mono, sano – anso): per simpla anagramo de la nomo Liza mi nomigis ŝin Zila [1]; oni supozas, ke Ret Marut estas anagramo por la germana „der Traum“, la sonĝo [2]; mi elpensis la jenan anagramon de „Esperanto lingvo internacia”: Tirani ne venigos la terpacon [3].
1.
Cezaro Rossetti: Kredu min, sinjorino!, 39. Ni Forton Pli Freŝan Akiras.
2. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 11
3. Monato, Vilhelmo Rowe: Anagramo, 2009
2. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 11
3. Monato, Vilhelmo Rowe: Anagramo, 2009
- angle:
- anagram
- beloruse:
- анаграма
- ĉeĥe:
- anagram
- france:
- anagramme
- germane:
- Anagramm
- hebree:
- אֲנַגְרַמָה, החלפת סדר אותיות
- hispane:
- anagrama
- hungare:
- anagramma
- japane:
- アナグラム
- nederlande:
- anagram
- pole:
- anagram
- rumane:
- anagramă
- ruse:
- анаграмма
- slovake:
- anagram
- ukraine:
- анаграма